półtora

jako że miejsce nosi tytuł półtora światełka

błędem z mojej strony byłoby pominięcie tak ważnej dla mnie daty.

słysząc półtora zawsze wyobrażam sobie półtorej szklanki 

przeważnie pełnej mleka

jest to dziwne, bo mleka nie pijam, a już na pewno nie ze szklanki.

dzisiaj kiedy słyszę półtora wyobrażam sobie ogrom

półtora to duży szmat czasu

dla tak niespokojnej duszy jak ja

stawiam to sobie za osobisty sukces

i efekt ciężkiej pracy

nie tylko mojej oczywiście

półtora dzisiaj to dla mnie trwanie przy kimś

niewzruszenie

to wybaczanie innym i sobie

to nauka stawiania drobnych kroków

ale przede wszystkim

półtora to dziś dla mnie zamykanie furtki

wyjście ewakuacyjne w moim życiu jest dla mnie

jedną z najistotniejszych rzeczy

i najlepszą formą ratunku

świadomość, że w każdej chwili mogę powiedzieć dość

odwrócić się

zerwać umowę

odejść z pracy

rzucić szkołę

półtora oznacza zamknięcie furtki na grubą kłódkę

owinięcie jej drutem kolczastym

i zapomnienie

oczywiście, że w każdej chwili mogę odkopać klucz

przeciąć drut kolczasty 

i bach! wymknąć się ukradkiem

ale o dziwo nie chcę tego

furtka mogłaby stać otworem

krzyczeć do mnie

i kusić mnie lepszym życiem

fajerwerkami jakich świat nie widział

ale ja powoli kroczę swoją ścieżką

co więcej

z każdym krokiem furtka znika gdzieś obok

a ja nie pamiętam już do czego służyła

są chwile kiedy się potykam

są chwile kiedy nie mogę złapać oddechu

ale nie chcę wychodzić

nie stąd

przecież dom znajduje się tylko raz...

W moim życiu są dwie stałe, niezmienne elementy

gwiazdki i ON.

Poza tym jestem na siebie wściekła

tak że najchętniej zdzieliłabym sobie w twarz

dała siarczysty policzek

i posadziła w kącie 

na tyle minut ile mam lat!

Nienawidzę siebie w takich chwilach

nienawidzę kiedy wiem, że nawalam

że zrobiłam coś czego nie mogę cofnąć

i co może zaważyć na wszystkich

dobijam siebie samą

jaka głupia czasami jestem

o! nawet nie czasami

głupia jestem tylko i wyłącznie wtedy kiedy bursztynowy świerzop i gryka jak śnieg biała

przechwycają moje myśli i rozum

o co chodzi wie tylko jeden człowiek

jeden człowiek który tu zagląda oprócz mnie

i w chwili kiedy będzie to czytał

pomyśli że przesadzam i że piszę głupoty

i nawet nie wiecie jak bardzo chciałabym żeby tak pomyślał

z drugiej jednak strony 

może pomyśleć, że mam rację

i że ma ochotę rzucić mnie w kąt

i powiedzieć dość

może pomyśleć, że nie jestem nic warta

jak dorsz

Drogi Czytelniku,

proszę Cię tylko 

żebyś patrząc na mnie

wierzył

wierzył w dobro

które zamknęło furtkę

i które Ty znalazłeś

Kochany Czytelniku,

proszę Cię

patrz na mnie wzrokiem

który widzi dobro

wzrokiem który wierzy

dobranoc

to już półtora

światełka